Podatek od nieruchomości za apartamentowiec

Budynek apart-hotelu, w którym apartamenty będą podlegały tzw. najmowi długoterminowemu, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki przewidzianej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Spółka uzyskała pozwolenie na budowę budynku z przeznaczeniem na apart-hotel. Pozwolenie to obejmuje wybudowanie budynku apartamentowca z garażem podziemnym, ogrodzeniem, infrastrukturą i zagospodarowaniem terenu. W myśl Prawa budowlanego obiekt, o którym mowa, zaliczony jest do kategorii obiektu budowlanego - XIV. Przedmiotowy budynek składa się z czterech odrębnych części mieszkalnych - apartamentów, które przeznaczone są do wynajmu w ramach najmu długoterminowego. Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Ośrodka Klasyfikacji Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, budynek apart-hotelu zaliczony został do kategorii "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach".

W związku z tym spółka zwróciła się z zapytaniem, czy na podstawie art. 1a pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opisany budynek apart-hotelu, przeznaczonego na cele mieszkalne, kwalifikowany powinien być, na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jako budynek związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, czy podlega wyłączeniu z tej definicji.

We wniosku o wydanie interpretacji spółka zaprezentowała własne stanowisko, zgodnie z którym przedmiotowy budynek należy traktować jako mieszkalny, nawet jeśli znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy, który czerpie zyski z długoterminowego wynajmu znajdujących się w nim pomieszczeń.

ZDANIEM PREZYDENTA MIASTA:

Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy uznał stanowisko zaprezentowane przez spółkę za nieprawidłowe w obowiązującym stanie prawnym.

Wskazał on, że w myśl Prawa geodezyjnego i kartograficznego podstawę wymiaru podatków i świadczeń stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. W związku z tym, owa ewidencja jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych.

Prezydent zaznaczył, iż z prowadzonej ewidencji wynika, że przedmiotowy budynek został zakwalifikowany jako "budynki handlowo-usługowe". Także z informacji przedstawionych przez spółkę wynikało, że został on zakwalifikowany do kategorii obiektów budowlanych - XIV. Zgodnie z załącznikiem do Prawa budowlanego kategoria ta obejmuje budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe czy schroniska turystyczne.

W interpretacji przywołano wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 440/10, w którym Sąd orzekł, że opodatkowanie budynku stawką podatku przewidzianą dla budynków mieszkalnych jest możliwe, jeżeli w ewidencji gruntów i budynków budynek określony został jako mieszkalny. Jeśli pozwolenie na budowę dotyczy budynku niemieszkalnego, wówczas należy go opodatkować z zastosowaniem stawki właściwej dla danej kategorii budynków. Dopiero na podstawie decyzji o zmianie przeznaczenia budynku niemieszkalnego na mieszkalny i gdy zmiana ta zostanie uwidoczniona w ewidencji gruntów i budynków, możliwe będzie opodatkowanie według stawki dla budynków mieszkalnych.

Dlatego w rozpatrywanym przypadku budynek należy opodatkować z zastosowaniem stawki najwyższej. Prezydent wskazał też, że w myśl przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jako grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy traktować grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Wyjątek stanowią budynki mieszkalne oraz grunty związane z tymi budynkami, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

(interpretacja indywidualna Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 18 kwietnia 2014 r., nr PE-OP.3120. 162.2014.GWA)

Komentarz redakcji

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są wiążące dla organu podatkowego. Organy ustalając wysokość zobowiązania podatkowego nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż ta wskazana w ewidencji.

Ewidencja gruntów i budynków oraz klasyfikacja gruntów i budynków w niej zawarta są urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniu podatkowym. Ponadto warto zaznaczyć, że w każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji czy oświadczeniu złożonym przez podatnika nie zgadzają się z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów i budynków mają zapisy zawarte w ewidencji.